Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age sane, inquam. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Duo Reges: constructio interrete. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
Cum autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque concluderent.
- Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
- Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
- Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quae sequuntur igitur? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Si quae forte-possumus. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Verum hoc idem saepe faciamus. Quid iudicant sensus? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
- Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
- Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?
- Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;
- Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
